زمان تقریبی مطالعه: 5 دقیقه
 

عمل به علم





امام علی (علیه‌السّلام) عالم بی کردار، را به تیرانداز بی زه تشبیه کرده‌اند.


۱ - رابطه دانش و عمل



• « العمل مقرون بالعمل؛ فمن علم عمل؛ و العلم یهتف بالعمل؛ فان اجابه و الا ارتحل عنه. دانش در کنار عمل است، پس هر کس بداند عمل کند و علم فریاد به عمل بر می‌آورد، پس اگر اجابت کرد (علم) بماند وگرنه کوچ کند و برود.»

۲ - پست‌ترین و والاترین دانش



• « اوضع العلم ما وقف علی اللسان، و ارفعه ما ظهر فی الجوارح و الارکان. پست‌ترین دانش، آن است که تنها بر سر زبان است و والاترین دانش آن است که در اعضای بدن دانشمند آشکار گردد.»

۳ - عمل نیک و بد



• « اعلم ان لکل عمل نباتا، و کل نبات لا غنی به عن الما، و المیاه مختلفه؛ فما طاب سقیه، طاب غرسه و حلت ثمرته، و ما خبث سقیه، خبث غرسه و امرت ثمرته. بدان هر عملی نبات و رویشی است و هر نبات و رویشی بی نیاز از آب نیست، و آب‌ها مختلف‌اند، آنچه آبیاری‌اش خوب باشد، درختش نیکو و میوه‌اش شیرین است و آنچه آبیاری‌اش بد و ناپاک باشد، درختش پلید و میوه‌اش تلخ خواهد بود.»

۴ - عمل برای روز حساب



« اعملوا لیوم تذخر له الذخائر و تبلی فیه السرائر. برای آن روزی که اندوخته‌ها را پس انداز می‌کنند و اسرار فاش می‌گردد، عمل کنید.»

۵ - پند امام



• « قال (علیه‌السّلام) لرجل ساله ان یعظه: لا تکن ممن یرجو الاخره بغیر العمل، و یرجی التوبه بطول الامل، یقول فی الدنیا یقول الزاهدین، و یعمل فیها بعمل الراغبین. امام علی (علیه‌السّلام) در جواب کسی که پندی خواست، فرمود: آن کس مباش که عمل ناکرده، امید ثواب آخرت دارد و به آرزوی دراز، توبه را به تاخیر اندازد، و مباش مثل آنکه گفتار زاهدان دارد و کردار دنیا پرستان.»

۶ - تدارک و عمل برای آخرت



• « فلیعمل العامل منکم فی ایام مهله قبل ارهاق اجله، و فی فراغه قبل اوان شغله، و فی متنفسه قبل ان یوخذ بکظمه، ولیمهد لنفسه و قدمه، و لیتزود من دار ظعنه لدار اقامته. آنان که اهل علم‌اند، پیش از آن که اجل‌شان فرا رسد در ایام مهلت باید به عمل پردازند و در ایام فراغت پیش از آن که گرفتار شوند تلاش کنند و قبل از آن که راه گلو بسته شود نفس بکشند! و برای خود و جایی که می‌روند آماده کنند و از این سرا که سرانجام باید کوچ کرد برای منزلگاه ابدی تدارک ببینند.»

۷ - حرکت با علم



• « العامل بالعلم کالسائر علی الطریق الواضح، فلینظر ناظر. اسائر هو‌ام راجع. آن که از روی آگاهی و علم عمل می‌کند، مانند رهروی است که در جاده روشن قدم برمی دارد، پس باید بنگرد که به پیش می‌رود یا به عقب برمی گردد.»

۸ - جهل قاتل عالمان



• « رب عالم قد قتله جهله و علمه معه لا ینفعه. بسا عالمی که جهل‌اش او را کشت و با این که علم‌اش با او بود، ولی سودی به حالش نکرد.»

۹ - عمل به مقررات پیمان‌ها



• « اعتصموا بالذمم فی اوتادها. پیمان‌ها را با عمل به مقرراتش، محکم نگه دارید.»

۱۰ - عمل با یقین



• « لا تجعلوا علمکم جهلا، و یقینکم شکا، اذا علمتم فاعملوا، و اذا تیقنتم فاقدموا. دانش خود را نادانی و یقینتان را شک قرار ندهید، هرگاه دانستید به دنبال عمل باشید و چون یقین پیدا کردید، اقدام نمایید. »

۱۱ - تشبیه عالم بی عمل



• « الداعی بلا عمل، کالرامی بلا وتر. خواننده بی کردار، چون تیرانداز بی زه است.»

۱۲ - فاصله بین دو کردار



• « شتان ما بین عملین! عمل تذهب لذته و تبقی تبعته، و عمل تذهب موونته و یبقی اجره. چه بسیار دور است فاصله میان دو کردار: کرداری که لذتش می‌رود و گناهش می‌ماند و کرداری که رنجش می‌گذرد و پاداشش می‌ماند.»

۱۳ - کوتاهی در کردار



• « من قصر فی العمل، ابتلی بالهم. کسی که در کردار خود کوتاهی کند، گرفتار غم و اندوه شود. »

۱۴ - سفارش امام به حارث



• « الی حارث الهمدانی و احذر کل عمل یرضاه صاحبه لنفسه و یکره لعامه المسلمین. و احذر کل عمل یعمل به فی السر، و یستحی منه فی العلانیه، و احذر کل عمل اذا سئل عنه صاحبه انکره او اعتذر منه. ‌ای حارث همدانی از هر عملی که تو را خشنود و مسلمانان را ناپسند می‌آید برحذر باش، از کاری که در پنهانی انجام می‌شود و در آشکار از آن شرم داری پرهیز کن، از هر کاری که اگر از انجام دهنده‌اش پرسش شود آن را انکار می‌کند یا پوزش می‌طلبد اجتناب بنما.»

۱۵ - پانویس


 
۱. دشتی، محمد، نهج البلاغة، ج۱، ص۳۷۲.    
۲. دشتی، محمد، نهج البلاغة، ج۱، ص۳۳۰.    
۳. دشتی، محمد، نهج البلاغة، ج۱، ص۱۴۴.    
۴. دشتی، محمد، نهج البلاغة، ج۱، ص۱۱۲.    
۵. دشتی، محمد، نهج البلاغة، ج۱، ص۳۴۰.    
۶. دشتی، محمد، نهج البلاغة، ج۱، ص۶۶.    
۷. دشتی، محمد، نهج البلاغة، ج۱، ص۱۴۳.    
۸. دشتی، محمد، نهج البلاغة، ج۱، ص۳۳۳.    
۹. دشتی، محمد، نهج البلاغة، ج۱، ص۳۴۱.    
۱۰. دشتی، محمد، نهج البلاغة، ج۱، ص۳۶۰.    
۱۱. دشتی، محمد، نهج البلاغة، ج۱، ص۳۶۸.    
۱۲. دشتی، محمد، نهج البلاغة، ج۱، ص۳۳۵.    
۱۳. دشتی، محمد، نهج البلاغة، ج۱، ص۳۳۶.    
۱۴. دشتی، محمد، نهج البلاغة، ج۱، ص۳۱۲.    


۱۶ - منبع


سایت اندیشه، برگرفته از مقاله «عمل به علم».    






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.